"Пагоня" (by
Maksim Bahdanovič)
Толькi ў сэрцы трывожным пачую
За краiну радзiмую жах -
Ўспомню Вострую Браму сьвятую
I ваякаў на грозных канях.
Ў белай пене праносяцца конi,
Рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць...
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць.
У бязьмерную даль вы ляцiце,
А за вамi, прад вамi - гады.
Вы за кiм у пагоню сьпяшыце?
Дзе шляхi вашы йдуць i куды?
Мо яны, Беларусь, панясьлiся
За тваiмi дзяцьмi ўздагон,
Што забылi цябе, адраклiся,
Прадалi i аддалi ў палон?
Бiце ў сэрцы iх - бiце мячамi,
Не давайце чужынцамi быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамi
Аб радзiмай старонцы балiць...
Мацi родная, Мацi-Краiна!
Ня ўсьцiшыцца гэтакi боль...
Ты прабач, Ты прымi свайго сына,
За Цябе яму ўмерцi дазволь!..
Ўсё лятуць i лятуць тыя конi,
Срэбнай збруяй далёка грымяць...
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць, не спынiць, не стрымаць.
When I feel the fear
Of my Motherland in my heart -
I start to remember a
Gate Of Dawn
And warriors on the mighty steeds.
Running steeds in white foam
Lead, head, breath heavy...
Nothing can stop, beat & crush down
The Lithuanian Pagonya (a Chase).
You run to the faraway,
And the years go ahead & behind you.
Whom do you chase,
On what ways?
Belarus, maybe they chase
Your children,
Which forgot you, rejected you,
Sold you & betrayed you?
Stab them into their hearts with your swords,
Let there be no betrayers among your children.
Let them feel the heartache
About the Motherland...
My dear Mother, my dear Motherland!
There's nothing to heal this pain.
Forgive me, let me be your true son,
Let me die for you!..
And I still see these steeds,
Loudly thundering with the silver harness...
Nothing can stop, beat & crush down
The Lithuanian Pagonya.