the first is way beyond just strange
I'm not familiar with history of this altered world, but if Wenedyk evolved from Vulgar Latin then I assume that either Poland in this scenario was part of the Roman Empire (in such case why isn't Germany also Romance-speaking?), or Latin influenced Polish Renaissance & Baroque much stronger than in reality.
The second scenario perhaps could have happened. Daniel Defoe, after travelling in Poland, wrote:
"Qui Latine loquitur, ab una parte Polonia usque ad alteram ire potest et in itinere tam sicut domi se credere potest, tamquam in terra illa natus esset. Quae Fortuna! Quidnam ageret homo nobilis, qui Angliam permigrare deberet nulliua alius linguae peritus quam Latinae!"
In English:
"Who only knows Latin can go across the whole of Poland from one side to the other one just like he was at his own home, just like he was born there. So great happiness! I wish a traveler in England could travel without knowing any other language than Latin!"
Such a Vulgar Latin would be a mix of Slavic Polish with Latin. Which is how this Wenedyk language sounds to me.
================================
Some Polish Renaissance and Baroque poets wrote satyrical poems mocking macaronization of Polish language through Latin influence.
For example "Carmen macaronicum" by Jan Kochanowski and "Macaronica" by Stanisław Orzelski. Here is "Carmen macaronicum":
http://lacina.info.pl/forum/viewtopic.php?t=619
Carmen macaronicum de eligendo vitae futurae genere.
Est prope Wysokum celeberrima silva Krakovum
Quercubus insignis, multo miranda żołędzio
Istuleam spectans wodam Gdańskumque gościńcum;
Dąbie nomen habet, Dąbie dixere priores.
Hanc ergo, cum suchos torreret Syrius agros
Et rozganiaret non mądra Canicula żakos,
Ingredior, multum de conditione żywota
Deque statu vitae mecum myślando futurae;
Ecce autem meżos video adventare quaternos,
Dissimiles habituque oris et dispare barwa.
Ante alios słowis sic me compellat amicis
Funiger: Apparet, fili, quod et ipse fateretur
Vultus nescio quas animo te volvere curas
Et niepotrzebnas forsan.
Non me (respondit) srebri złotique cupido,
Zbierandique tenet niezbędnos cura pieniądzos
Nec wojewodarum sellas orłumque potentem
Ambio, wirzchorum czapkam quoque nolo duorum.
Omnibus his vacuum gero (diis sit gratia) pectus;
Noster in hoc omnes pozitus labor, unica cura est
Haec mea, quo pacto possim rządzare żywotum
Invidiaque procul bezpiecznum dirigere aevum.
Audisti mnichos, wysłuchatisque kapłanos
Et dworaninum facientem verba tulisti,
Extremus labor est atque hic brevis, ut ziemianinum
De swojo słuches dicentem pauca ziemiaństwo.
Nec tibi nostra aliquem pariat dissensio błędum,
Dum swojum laudat, dum cudzum quisque żywotum
Improbat, et swojum każdus te vellet habere.
Forsitan et monachus fieri, fierique kapłanus
Non mala conditio est, et habent sua commoda dwori.
Nec ziemianie carent. Sed tu wybierere memento
Vitam, naturae quae sit accomoda twojae.
Hoc inquirendum potius dworskumque żywotum,
An tibi conducat stanem wybierere ziemiańskum.
Sed miłe doma peti: swojus res optima kątus
Nulli flecto genu, sum wolnius, servio nulli,
Gaudeo libertate mea, pewnoque pokojo.
Non expono animam wiatris, longinqua petendo
Lucra, neque occido biednum lichwiando człowiekum.
Non habeo wielkos, sed nec desidero, skarbos,
Contentus sum sorte mea, własnamque paternis
Bobus aro ziemiam, quae me sustentat alitque
Ipsi epulas nati cnotliwaque żona ministrat,
Omne gotowa pati mecum, quodcumque ferat sors,
Sum procul invidia, bezpiecznos dormio somnos,
Spero nihil, curas abigo, nihil denique vivo.
Sic olim vixisse homines, cum złote fuerunt
Saecula, crediderim potius, quam flumina lacte
Manasse, et dębos miodum rosasse gotowum.
Atque haec pro stano paucis sint dicta ziemiańsko,
A quo si quisquam te sevocat, ille videtur
Omnino vitam tibi non życzare beatam.
=========================================
Perhaps had such satyrical mockery become the linguistic reality, the final result would have been be a Romance language like Wenedyk.